Ciepłe poddasze z wełną

W standardowym domu jednorodzinnym straty ciepła przy źle zaizolowanej połaci dachowej dochodzą nawet do 25% ogółu strat ciepła w budynku.

Tak wysokie straty są głównym powodem, dla którego należy zatroszczyć się właściwą izolację poddasza, którą można wykonać zarówno podczas budowy jak i modernizacji naszego domu.

Jaki materiał wybrać?

Podczas wykonywania izolacji cieplnej budynku zaleca się stosowanie materiałów pewnych i sprawdzonych. Najlepiej, jeśli obok właściwości termoizolacyjnych mają one również szereg innych zalet, takich jak:

• niepalność - dodatkowe zabezpieczenie na wypadek pożaru,
• dźwiękoizolacyjność - poprawa klimatu akustycznego pomieszczeń,
• paroprzepuszczalność - gwarancja dobrego mikroklimatu wnętrz,
• odporność na korozję biologiczną - nie stwarzają dogodnego środowiska dla rozwoju mikroorganizmów, które mają negatywny wpływ na zdrowie człowieka.

Dlaczego warto wybrać wełnę ROCKWOOL?

Produkty izolacyjne ROCKWOOL z wełny mineralnej (kamiennej) spełniają wszystkie powyższe wymagania, charakteryzują się najwyższą jakością gwarantowaną przez markę ROCKWOOL - światowego lidera na rynku izolacji z wełny mineralnej. Niezależnie od tego, jakie paliwo stosuje się do ogrzewania domu, ocieplając dom produktami ROCKWOOL, zaoszczędza się dużo na kosztach ponoszonych na jego eksploatację.

Co powinniśmy zastosować?
TOPROCK i SUPERROCK to nowoczesne płyty z wełny kamiennej, szczególnie polecane do izolacji poddaszy użytkowych. Wyroby te mają wszystkie cechy, jakimi powinny charakteryzować się najlepsze materiały izolacyjne, tzn. są niepalne, mają bardzo dobre właściwości dźwiękochłonne i termoizolacyjne (λobl=0,035 W/m·K), są odporne na korozję biologiczną.Wielkowymiarowe płyty TOPROCK są dostępne w grubościach od 100 do 200 mm, a płyty SUPERROCK od 50 do 220 mm. Płyty TOPROCK, jako produkt sprężysty, są poddawane kompresji i pakowane przy użyciu nowego systemu ROCKPAK. Dzięki temu produkt ma mniejszą objętość, co znacznie ułatwia jego transport i przechowywanie.

W systemie ROCKPAK 20 rolek umieszcza się na drewnianych paletach o wymiarach 240 x 120 cm i okrywa trwałym kapturem z folii, który chroni przed opadami. Płyty izolacyjne TOPROCK i SUPERROCK można montować samodzielnie. Zalecana grubość izolacji dla energooszczędnego poddasza wynosi 22-25 cm. Przy takiej grubości zastosowanej warstwy izolacji, która charakteryzuje się niską wartością obliczeniowego współczynnika przewodzenia ciepła, uzyskuje się zalecaną dla poddaszy wartość oporu cieplnego R=6 [m2K/W]. Standardowa wysokość krokwi wynosi 16 cm więc najlepszym rozwiązaniem jest umieszczenie jednej warstwy izolacji pomiędzy krokwiami, a drugiej na ruszcie zamocowanym do krokwi.

Płyty TOPROCK i SUPERROCK stosowane razem umożliwiają kompletne ocieplenie każdego poddasza według następującego schematu:

Pierwsza warstwa ocieplenia (miedzy krokwiami) - jest wykonywana przy użyciu wielkowymiarowych płyt TOPROCK dostarczanych na plac budowy w postaci zrolowanej. Z odcinków o długości do 5 m odcinamy kawałki o 1,5 do 2 cm większe od odległości w świetle między krokwiami. Dodatkowe centymetry umożliwiają wykorzystanie sprężystości i sztywności tego materiału. Po umieszczeniu go między krokwiami płyta zakleszcza się i samodzielnie utrzymuje pomiędzy elementami dachu. Antygrawitacyjne właściwości produktu rosną wraz z grubością płyty, a maleją wraz z rozpiętością krokwi. Płyta TOPROCK ogranicza ilość pracy do minimum, ponieważ likwiduje konieczność dodatkowego mocowania izolacji sznurkiem lub żyłką do krokwi.

Druga warstwa izolacji - wykonywana przy użyciu płyt SUPERROCK o wymiarach 100 x 60 cm, jest układana między elementami rusztu, na przykład pod płyty gipsowo-kartonowe lub boazerię. Ruszt odsuwa się poniżej spodu krokwi najczęściej o 5 do 12 cm, stosując wieszaki stalowe lub klocki drewniane. Druga warstwa ocieplenia pozwala na uzyskanie żądanej grubości zastosowanej izolacji oraz niweluje liniowe mostki termiczne utworzone przez krokwie. Do tak zamontowanej izolacji przymocowujemy warstwę wykończeniową. W zależności od planowanej funkcji pomieszczenia usytuowanego na poddaszu należy pamiętać o tym, że:

• w pomieszczeniach suchych (sypialnia, korytarz) do rusztu przykręca się warstwę wykończeniową,
• w pomieszczeniach wilgotnych (kuchnia, łazienka, WC) kolejną warstwą jest folia paroizolacyjna przyklejana taśmą dwustronną do stalowego rusztu lub mocowana zszywkami do rusztu drewnianego. Niezbędne jest wykonanie 10-centymetrowego zakładu i sklejenie go taśmą dla zapewnienia szczelności wykonanej paroizolacji. Para wodna z takich pomieszczeń powinna być odprowadzana dzięki cyrkulacji powietrza
  i sprawnej wentylacji grawitacyjnej (wlot powietrza następuje przez rozszczelnione okno lub zamontowaną kratkę w drzwiach pomieszczenia, zaś wylot pionem wentylacyjnym).

Zabezpieczenie przed ogniem. Dodatkowe obudowanie głównych elementów konstrukcyjnych dachu (takich jak krokwie, jętki i kleszcze) niepalną wełną mineralną zabezpiecza je przed oddziaływaniem ognia.

O czym należy pamiętać?
Układ materiałów stosowanych w połaci dachowej różnicuje się ze względu na zachowanie wobec pary wodnej przenikającej z poddasza na zewnątrz budynku. Wyróżnia się dwa rozwiązania: dla poddaszy typu szczelnego oraz nieszczelnego dla pary wodnej.

• Poddasze typu szczelnego - w przypadku pokrycia z papy na pełnym deskowaniu albo wiatroizolacji jako folii FWK (folia wstępnego krycia) o niskiej paroprzepuszczalności (< 600 g/m/dobę) należy zawsze pamiętać o pozostawieniu warstwy pustki powietrznej pomiędzy deskowaniem pełnym (lub folią wstępnego krycia) a ociepleniem. Szczelina wentylacyjna o grubości 2-5 cm ma zapewnić wentylację połaci, dlatego należy pamiętać o konieczności stworzenia odpowiednich wlotów (okap dachu, podbitka) i wylotów (kalenica, kratki wentylacyjne w ścianach szczytowych). Ocieplenie musi mieć stabilną grubość lub odpowiednie zabezpieczenie (np. ruszt ze sznurka), zapobiegające przypadkowemu zapchaniu szczeliny wentylacyjnej podczas jego montażu.
• Poddasze typu nieszczelnego - w przypadku stosowania wiatroizolacji w postaci membran o wysokiej paroprzepuszczalności (> 800 g/m²/dobę) można pominąć szczelinę wentylacyjną, ponieważ napływająca z poddasza para wodna swobodnie i z dużym zapasem bezpieczeństwa zostanie wyprowadzona przez tak skonstruowaną przegrodę do atmosfery. Umożliwia to wykorzystanie całej wysokości przekroju krokwi i pozwala, aby warstwa ocieplenia stykała się z wiatroizolacją.

Jeśli budując, remontując czy modernizując budynek będziemy mieli na uwadze zastosowanie odpowiedniego materiału charakteryzującego się parametrami opisanymi powyżej, zastosujemy jego zalecaną grubość, jak również zwrócimy uwagę na prawidłowe wykonanie prac związanych z ociepleniem, to będziemy mieli pewność, że straty ciepła połaci dachowej zostały zredukowane do minimum.