Obecnie, najczęściej stosowanym materiałem do krycia dachów płaskich są papy termozgrzewalne. Za pomocą tego samego materiału dokonuje się obróbki ogniomurka, wykończając go ostatecznie blachą. Przed przystąpieniem do zgrzewania papy konieczne jest oczyszczenie i odtłuszczenie betonowej powierzchni, na której ma być ona układana. Powierzchnia ta powinna także posiadać odpowiednią wilgotność i być wcześniej zaimpregnowana środkiem gruntującym. Zabieg ten poprawia znacznie przyczepność materiału do podłoża i ułatwia późniejsze zgrzewanie papy. Pasów papy nie należy wywijać na pionowe ścianki ogniomuru. Połączeń dokonuje się układając oddzielne płaty na płaszczyznach pionowych i połaci dachu – łącząc je z sobą w etapie końcowym. Trzeba również pamiętać o ułożeniu warstwy ocieplenia na ściankach attykowych. Pomimo, że nie oddzielają one żadnego z pomieszczeń domu od otoczenia – to w miejscu łączenia attyki ze ścianą zewnętrzną może powstać mostek termiczny.

Izolacja nakrokwiowa, tj. wykonana z płyt izolacyjnych układanych na zewnątrz konstrukcji dachowej jest w pełni skuteczna i można stosować ja bez najmniejszych obaw. Metoda jest wprawdzie nieco kosztowniejsza niż znane od lat i popularne ocieplenie międzykrokwiowe, ale pieniądze zwracają się po pewnym czasie. Stosując izolację nakrokwiową – całkowicie unika się powstawania mostków termicznych, które mimowolnie tworzą się na powierzchni krokwi podczas wykonywania izolacji międzykrokwiowej. Dach jest w pełni termoizolacyjny, co powoduje, że można poczynić spore oszczędności na kosztach ogrzewania poddasza w zimie i jego klimatyzowaniu w ciągu lata. Atutem dodatkowym, który przemawia na korzyść izolacji nakrokwiowej jest fakt, iż drewniane krokwie pozostaną na wierzchu sufitów pomieszczeń mieszkalnych. Jak wiadomo ten akcent wykończeniowy jest coraz bardziej pożądanym elementem wystroju wnętrz poddaszy.